Wspólne Przesłanie do Narodów Polski i Rosji

Publikujemy treść Wspólnego Przesłania do Narodów Polski i Rosji, podpisanego na Zamku Królewskim w Warszawie przez Cyryla I, patriarchę Moskiewskiego i Całej Rusi oraz abp. Józefa Michalika, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski:

WSPÓLNE PRZESŁANIE DO NARODÓW POLSKI I ROSJI

Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski Arcybiskupa Józefa Michalika, Metropolity Przemyskiego

i

Zwierzchnika Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchy Moskiewskiego i Całej Rusi Cyryla

„W Chrystusie Bóg jednał ze sobą świat,nie poczytując ludziom ich grzechów,nam zaś przekazując słowo jednania” (2 Kor 5,19)

W poczuciu odpowiedzialności za teraźniejszość i przyszłość naszych Kościołów i narodów oraz kierując się pasterską troską, w imieniu Kościoła Katolickiego w Polsce i Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, zwracamy się ze słowem pojednania do wiernych naszych Kościołów, do naszych narodów i do wszystkich ludzi dobrej woli. Wyznając prawdę, że „Jezus Chrystus jest naszym pokojem i pojednaniem” (por. Ef 2,14; Rz 5,11), i mając świadomość powołania powierzonego nam w duchu Chrystusowej Ewangelii, pragniemy wnieść swój wkład w dzieło zbliżenia naszych Kościołów i pojednania naszych narodów.

1. Dialog i pojednanie

Nasze bratnie narody łączy nie tylko wielowiekowe sąsiedztwo, ale także bogate chrześcijańskie dziedzictwo Wschodu i Zachodu. Świadomi tej długiej wspólnoty dziejów i tradycji wyrastającej z Ewangelii Chrystusa, która wywarła decydujący wpływ na tożsamość, duchowe oblicze i kulturę naszych narodów, a także całej Europy, wkraczamy na drogę szczerego dialogu w nadziei, że przyczyni się on do uleczenia ran przeszłości, pozwoli przezwyciężyć wzajemne uprzedzenia i nieporozumienia oraz umocni nas w dążeniu do pojednania.

Grzech, który jest głównym źródłem wszelkich podziałów, ludzka ułomność, indywidualny i zbiorowy egoizm, a także naciski polityczne, doprowadzały do wzajemnej obcości, jawnej wrogości, a nawet do walki między naszymi narodami. W następstwie podobnych okoliczności doszło wcześniej do rozpadu pierwotnej jedności chrześcijańskiej. Podziały i rozłam, sprzeczne z wolą Chrystusa, stały się wielkim zgorszeniem, dlatego też podejmujemy nowe wysiłki, które mają zbliżyć nasze Kościoły i narody oraz uczynić nas bardziej wiarygodnymi świadkami Ewangelii wobec współczesnego świata.

Po II wojnie światowej i bolesnych doświadczeniach ateizmu, który narzucono naszym narodom, wchodzimy dzisiaj na drogę duchowej i materialnej odnowy. Jeśli ma być ona trwała musi przede wszystkim dokonać się odnowa człowieka, a przez człowieka odnowa relacji między Kościołami i narodami.

Drogą ku takiej odnowie jest braterski dialog. Ma on dopomóc w lepszym poznaniu się, odbudowaniu wzajemnego zaufania i w taki sposób doprowadzić do pojednania. Pojednanie zaś zakłada również gotowość do przebaczenia doznanych krzywd i niesprawiedliwości. Zobowiązuje nas do tego modlitwa: „Ojcze nasz (…) odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”.

Apelujemy do naszych wiernych, aby prosili o wybaczenie krzywd, niesprawiedliwości i wszelkiego zła wyrządzonego sobie nawzajem. Jesteśmy przekonani, że jest to pierwszy i najważniejszy krok do odbudowania wzajemnego zaufania, bez którego nie ma trwałej ludzkiej wspólnoty ani pełnego pojednania.

Przebaczenie nie oznacza oczywiście zapomnienia. Pamięć stanowi bowiem istotną część naszej tożsamości. Jesteśmy ją także winni ofiarom przeszłości, które zostały zamęczone i oddały swoje życie za wierność Bogu i ziemskiej ojczyźnie. Przebaczyć oznacza jednak wyrzec się zemsty i nienawiści, uczestniczyć w budowaniu zgody i braterstwa pomiędzy ludźmi, naszymi narodami i krajami, co stanowi podstawę pokojowej przyszłości.

2. Przeszłość w perspektywie przyszłości

Tragiczne doświadczenia XX wieku dotknęły w większym lub mniejszym stopniu wszystkie kraje i narody Europy. Zostały nimi boleśnie doświadczone nasze kraje, narody i Kościoły. Naród polski i rosyjski łączy doświadczenie II wojny światowej i okres represji wywołanych przez reżimy totalitarne. Reżimy te, kierując się ideologią ateistyczną, walczyły z wszelkimi formami religijności i prowadziły szczególnie okrutną wojnę z chrześcijaństwem i naszymi Kościołami. Ofiarę poniosły miliony niewinnych ludzi, o czym przypominają niezliczone miejsca kaźni i mogiły znajdujące się na polskiej i rosyjskiej ziemi.

Wydarzenia naszej wspólnej, często trudnej i tragicznej historii, rodzą niekiedy wzajemne pretensje i oskarżenia, które nie pozwalają zagoić się dawnym ranom.

Obiektywne poznanie faktów oraz ukazanie rozmiarów tragedii i dramatów przeszłości staje się dzisiaj pilną sprawą historyków i specjalistów. Z uznaniem przyjmujemy działania kompetentnych komisji i zespołów w naszych krajach. Wyrażamy przekonanie, że ich wysiłki pozwolą poznać niezakłamaną prawdę historyczną, dopomogą w wyjaśnieniu wątpliwości i przyczynią się do przezwyciężenia negatywnych stereotypów. Wyrażamy przekonanie, że trwałe pojednanie jako fundament pokojowej przyszłości, może się dokonać jedynie w oparciu o pełną prawdę o naszej wspólnej przeszłości.

Apelujemy do wszystkich, którzy pragną dobra, trwałego pokoju oraz szczęśliwej przyszłości: do polityków, działaczy społecznych, ludzi nauki, kultury i sztuki, wierzących i niewierzących, do przedstawicieli Kościołów – stale podejmujcie wysiłki na rzecz rozwijania dialogu, wspierajcie to, co umożliwia odbudowanie wzajemnego zaufania i zbliża ludzi do siebie oraz pozwala budować wolną od przemocy i wojen pokojową przyszłość naszych krajów i narodów.

3. Wspólnie wobec nowych wyzwań

W wyniku politycznych i społecznych przemian, pod koniec XX wieku nasze Kościoły uzyskały możliwość pełnienia swojej misji ewangelizacyjnej, a zatem także kształtowania naszych społeczeństw w oparciu o tradycyjne wartości chrześcijańskie. Chrześcijaństwo wniosło w minionych dziejach ogromny wkład w formowanie duchowego oblicza i kultury naszych narodów. Dążymy także dziś, w dobie indyferentyzmu religijnego oraz postępującej sekularyzacji, do podjęcia wszelkich starań, aby życie społeczne i kultura naszych narodów nie zostały pozbawione podstawowych wartości moralnych, bez których nie ma trwałej pokojowej przyszłości.

Pierwszym i najważniejszym zadaniem Kościoła po wszystkie czasy pozostaje nadal głoszenie Ewangelii Chrystusa. Wszyscy chrześcijanie, nie tylko duchowni, ale i wierni świeccy są powołani, by głosić Ewangelię Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa oraz nieść Dobrą Nowinę słowem i świadectwem własnego życia, zarówno w wymiarze prywatnym, rodzinnym, jak i społecznym.

Uznajemy autonomię władzy świeckiej i kościelnej, lecz opowiadamy się także za współpracą w dziedzinie troski o rodzinę, wychowania, ładu społecznego i innych kwestii ważnych dla dobra społeczeństwa. Chcemy umacniać tolerancję, a przede wszystkim bronić fundamentalnych swobód na czele z wolnością religijną oraz bronić prawa do obecności religii w życiu publicznym.

Dzisiaj nasze narody stanęły wobec nowych wyzwań. Pod pretekstem zachowania zasady świeckości lub obrony wolności kwestionuje się podstawowe zasady moralne oparte na Dekalogu. Promuje się aborcję, eutanazję, związki osób jednej płci, które usiłuje się przedstawić jako jedną z form małżeństwa, propaguje się konsumpcjonistyczny styl życia, odrzuca się tradycyjne wartości i usuwa z przestrzeni publicznej symbole religijne.

Nierzadko spotykamy się też z przejawami wrogości wobec Chrystusa, Jego Ewangelii i Krzyża, a także z próbami wykluczenia Kościoła z życia publicznego. Fałszywie rozumiana świeckość przybiera formę fundamentalizmu i w rzeczywistości jest jedną z odmian ateizmu.

Wzywamy wszystkich do poszanowania niezbywalnej godności każdego człowieka stworzonego na „obraz i podobieństwo Boga” (Rdz 1,27). W imię przyszłości naszych narodów opowiadamy się za poszanowaniem i obroną życia każdej istoty ludzkiej od poczęcia do naturalnej śmierci. Uważamy, że ciężkim grzechem przeciw życiu i hańbą współczesnej cywilizacji jest nie tylko terroryzm i konflikty zbrojne, ale także aborcja i eutanazja.

Trwałą podstawę każdego społeczeństwa stanowi rodzina jako stały związek mężczyzny i kobiety. Jako instytucja ustanowiona przez Boga (por. Rdz 1,28; 2,23- 24), rodzina wymaga szacunku i obrony. Jest ona bowiem kolebką życia, zdrowym środowiskiem wychowawczym, gwarantem społecznej stabilności i znakiem nadziei dla społeczeństwa. To właśnie w rodzinie dojrzewa człowiek odpowiedzialny za siebie, za innych oraz za społeczeństwo, w którym żyje.

Ze szczerą troską, nadzieją i miłością patrzymy na młodzież, którą pragniemy uchronić przed demoralizacją oraz wychowywać w duchu Ewangelii. Chcemy uczyć młodych miłości do Boga, człowieka i ziemskiej ojczyzny oraz kształtować w nich ducha chrześcijańskiej kultury, której owocem będzie szacunek, tolerancja i sprawiedliwość.

Jesteśmy przekonani, że Zmartwychwstały Chrystus jest nadzieją nie tylko dla naszych Kościołów i narodów, ale także dla Europy i całego świata. Niech On sprawi swoją łaską, aby każdy Polak w każdym Rosjaninie i każdy Rosjanin w każdym Polaku widział przyjaciela i brata.

Zarówno Polacy, jak i Rosjanie żywią głęboką cześć do Najświętszej Maryi Panny. Ufając wstawiennictwu Matki Bożej, polecamy Jej opiece wielkie dzieło pojednania i zbliżenia naszych Kościołów i narodów. Przywołując słowa Pawła Apostoła: „Sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy” (Kol 3,15), błogosławimy wszystkim w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

+ Józef Arcybiskup Michalik

Metropolita Przemyski

+ Cyryl
Patriarcha Moskiewski i całej Rusi

Warszawa, 17. 08. 2012

Zrób prezent swojemu dziecku

Daj dzieciom to, co najlepsze: Różaniec Rodziców

Trzy minuty dziennie – tyle czasu potrzeba na odmówienie dziesiątki Różańca za swoje dzieci i dzieci wszystkich modlących się. To prawdziwy szturm nieba w intencji naszego potomstwa.
„Mało modli się ten, co przywykł modlić się tylko wtedy, gdy klęczy” – mawiał św. Jan Kasjan. Rodzice modlą się za swoje dzieci w metrze, stojąc samochodem w korku, przy desce do prasowania i w czasie przerwy w pracy. Codziennie dziesiątka różańca. Dziesiątka do dziesiątki i tak płynie w górę nieustanna modlitwa różańcowa rodziców. Za chrześniaków, zięciów i synowe.
Różaniec Rodziców za Dzieci powstał dziewięć lat temu, w czasie rekolekcji wspólnoty modlitewno-ewangelizacyjnej MARANA THA z Gdańska. Oparty jest na zasadzie Kół Żywego Różańca. Rodzice tworzą dwudziestoosobowe „róże”, z których każda ma swojego animatora, a w niebie – patrona. Członkowie róży nie muszą znać się osobiście, ważne, że codziennie modlą się za swoje dzieci oraz dzieci wszystkich członków ich koła. Intencje obejmują również dzieci adoptowane, chrześniaków oraz zięciów i synowe. Każda osoba wstępująca do róży otrzymuje akt zawierzenia, który odmawia przy przystąpieniu do modlitwy. Jak w żywym Różańcu, także tutaj co miesiąc członkowie wymieniają się tajemnicami, rozważając życie Maryi i Jezusa.
Różaniec Rodziców ma konkretne intencje: o ochronę dzieci przed złymi skutkami grzechów rodziców; o pełnię błogosławieństwa Bożego; o uzdrowienie przyczyn grzechów rodziców i w środowisku, których skutki mogą dosięgnąć dzieci; o rozwój tej formy modlitwy; oraz za Ojca Świętego i Kościół.

To działa

Modlitwy za dzieci nie można traktować magicznie: oczekiwać, że nagle Bóg przemieni je w chodzące aniołki albo że „przemówi do rozumu”. Ale w wielu przypadkach modlitwa, połączona z głęboką wiarą, nawróceniem, naprawdę działa cuda. Dla Joanny, która przeprowadziła się z Warszawy do Gdyni takim cudem było to, że syn Franek, chorujący na zespół Aspergera, nadzwyczaj dobrze przyzwyczaił się do nowego miejsca, zaakceptował przedszkole i coraz bardziej otwiera się na ludzi. Te zmiany przypisuje „omodleniu” sprawy przez różę, której – jej zdaniem nie przypadkiem – patronują błogosławione Dzieci Fatimskie.
– Modląc się różańcem, sami stajemy się pokorni, inaczej oceniamy siebie jako rodziców, zyskujemy inne spojrzenie na nasze dzieci. Efekty tej modlitwy widzę we własnej rodzinie. Córka, które przestała chodzić do kościoła, poszła się wyspowiadać. Znikło napięcie, takie psychiczne „przeciąganie liny”, które było między nami – ocenia Anna Bagińska, która jest w jednej z sześciu róż rodziców, działających w parafii św. Dominika na Służewie.
„Po miesiącu mojej modlitwy, 18-letni syn uzależniony od gry internetowej w stopniu uniemożliwiającym mu normalne życie (przestał się uczyć, stracił kontakt z otoczeniem, grał dniami i nocami), sam postanowił z tym skończyć. Od prawie roku nie gra w żadne gry. Po dalszym pół roku modlitw – z własnej inicjatywy – zaczął uczęszczać na Msze św., zapisał się na rekolekcje, przystąpił do sakramentu pokuty i przyjął Komunię św. Jestem przekonana, że po trzech latach od tragedii, która odmieniła nasze życie, wszystko zaczyna się układać. Syn zdał maturę, uporządkował swoje życie i wierzę, że w znacznej mierze zawdzięczam to modlitwie w Różańcu Rodziców” – napisała na portalu modlących się rodziców Katarzyna z Gdańska.
Modlący się rodzice spotykają się na Służewie, ale i w innych warszawskich parafiach: bł. Władysława z Gielniowa (ul. Przy Bażantarni), św. Wacława (ul. Korkowa). Do róży można też dołączyć za pośrednictwem strony internetowej: www.rozaniecrodzicow.pl

Razem łatwiej

– Dla mnie największym walorem tej modlitwy jest wspólnotowość. To, że pamiętamy nie tylko o własnych dzieciach, ale wszystkich członków koła. Bóg chce, żebyśmy modlili się za siebie nawzajem – mówi Aneta Mizera-Jąkalska.
– Przez kilka lat sama modliłam się za 29-letnią córkę, ale myślę, że wspólna modlitwa ma większe znaczenie u Boga – przekonuje Grażyna, która zdecydowała się przystąpić do Różańca Rodziców. – Czułam się bezradna wobec decyzji mojej córki, których nie popieram. Oboje z mężem należeliśmy do Kościoła Domowego, rozwijaliśmy się duchowo i wydawało się nam, że potrafiliśmy wiarę przekazać naszym dzieciom. Tymczasem jedna z córek żyje w nieformalnym związku i nie widzi potrzeby uregulowania tej sytuacji. Odeszła od wiary, nie chce na ten temat z nami rozmawiać.
Bliscy Krystyny co wieczór klękają z własnymi różańcami. Norbert, Hubert i Paulina wiedzą, że to modlitwa za nich i nawet są z tego dumni.
– Na początku zdarzało się nam zapomnieć, niekiedy dzieci przysnęły. Teraz ta modlitwa stała się naszym wieczornym rytuałem, który nas scala. Kiedy powiedziałam o tym mojej mamie, dowiedziałam się, że ona modli się za nas w ten sam sposób od kilkunastu lat – mówi Krystyna.

Nie tylko dla babć

Beata Łagoda o modlitwie różańcowej rodziców usłyszała w czasie ogłoszeń w kościele. Na spotkanie organizacyjne u dominikanów na Służewie szła z wahaniem, bo koła różańcowe kojarzyły się jej z wiekowymi, nobliwymi paniami. Zdziwiła się, kiedy zobaczyła na sali młode małżeństwa, kobiety w ciąży, sporo tatusiów.
– Wstąpiłam do róży w czerwcu, zaraz po urodzeniu mojej córeczki. Wiem, że moje dziecko jest pod najlepszą opieką, której ja nie potrafiłabym zapewnić. Przekonanie, że wiele osób modli się za nie, daje mi wewnętrzny spokój. I są już pierwsze owoce: zniknęły lęki młodej mamy – śmieje się Anna.
– W mojej róży bł. Michała Czartoryskiego jest ogromna rozpiętość dzieci, za które się modlimy: najmłodsze są jeszcze w łonie mamy, najstarsze ma 44 lata. Okazuje się, że modlitwa jest dziecku potrzebna w każdym wieku – mówi Barbara Popławska, trenerka rozwoju osobistego.
Różaniec to nie jest tylko babcina modlitwa, jak niektórzy sądzą. Na naszych oczach odbywa się jego odrodzenie.

Joanna Jureczko-Wilk

Co należy zrobić aby uczestniczyć w takiej róży? Jak ją założyć?

1. Zadeklarować się że będzie się odmawiało jedną, wyznaczoną dziesiątkę różańca dziennie (Ojcze nasz, Zdrowaś… x10, Chwała ….) w intencji jw. dla własnych dzieci i dzieci każdej z tych osób które uczestniczą w róży. – ma to być modlitwa z wiarą – patrz List apostolski Ojca Św. Jana Pawła II „Rosarium Virginis Mariae”. Modlimy się u siebie w domu.

2. Po upływie miesiąca następuje zmiana tajemnic różańcowych tj. przesuwamy się o 1 do przodu; np. jeśli odmawiałem 1 radosną, to za miesiąc 2 radosną, a w kolejnym 3 -cią itd., zgodnie z następstwem Różańca św. Osoba która odmawia 1. tajemnicę radosną odmawia również początkowe modlitwy różańca tj. Wierzę w Boga…, Ojcze nasz … ; 3 x Zdrowaś …( o wiarę, nadzieję i miłość) i Chwała Ojcu … .

3. Zgłosić się do inicjatorów tego dzieła i zapoznać z zasadami – podając kto się będzie modlił, za kogo, i adres lub inny sposób kontaktu np. telefon, mail). Można również przyjąć na siebie odpowiedzialność za moderowanie takiej róży(dla moderatora takiej róży). Zaproponować Świętego patrona róży. Dbać o swój rozwój duchowy i mówić o tym dziele innym, zachęcać innych do takiej właśnie formy modlitwy za dzieci.

Chiny – wzdłuż Rzeki Żółtej

Nowe informacje:
Wyjazd 5 lipca 2012 o godz.: Czerwonak 1.30 (parking przed kościołem), Poznań 2.00 (Dworzec autobusowy Rondo Śródka). W autokarze zbierzemy pieniądze: autokar 150 zł, ubezpieczenie 60 zł  lub podwyższone dla przewlekle chorych 120 zł. 

UWAGA! Z najnowszych prognoz pogody wynika, że w Chinach będzie ciepło i deszczowo. Proszę o zabranie jakiś przeciwdeszczowych peleryn (itp). 

W dniu 21 maja,złożone zostaną w ambasadzie chińskiej w Warszawie nasze wnioski wizowe.Termin ten był uwarunkowany skompletowaniem wszystkich niezbędnych dokumentów. Osoby,które zgłaszały chęć odbioru paszportów jeszcze przed wylotem do Chin, proszone są o kontakt z Panem Krzysztofem Stępniem tel. 608455644 w celu uzgodnienia sposobu odbioru paszportów.Reszta paszportów rozdana zostanie w autokarze jadącym na lotnisko Okęcie.

Sz.Państwo, limity bagażu na lot do Chin wynoszą:
Bagaż główny – 23 kg , bagaż podręczny 8 kg ( maksymalne wymiary razem z kółkami i rączkami  55x40x23 cm)
Przy długich lotach w celu rozrzedzenia krwi i lepszego jej przepływu zaleca się przyjmowanie środków farmakologicznych. Najprostszym i najbezpieczniejszym jest przyjęcie przed lotem lub w trakcie lotu  jednej- dwóch tabletek  ASPIRYNY.
Dobrze sprawdza się zabezpieczanie walizek folia stretch ( cienka folia ,lepiąca się do siebie ) .
CDN.

Lista osób została zamknięta. Następne spotkanie jest 25 kwietnia 2012 o godzinie 19.00 w salce parafialnej. Na to spotkanie przynosimy ważny paszport, dwa kolorowe paszportowe zdjęcia biometryczne o rozmiarze 35×45 mm oraz 220 zł opłaty paszportowej. Wspólnie będziemy wypełniali druki paszportowe, dlatego też proszę posiadać przy sobie wszystkie niezbędne dane do jego wypełnienia. Link do chińskiego druku wizowego znajduje się na stronie parafii: http://pl.china-embassy.org/pol/lsyw/QZSQ/P020110526583835002991.pdf Jeśli Państwo nie zadecydujecie inaczej, paszporty z wizami zostaną rozdane uczestnikom wyjazdu w autokarze jadącym na lotnisko do Warszawy.

Link do osobistego formularza podamy wkrótce.

Równocześnie na w/w spotkanie prosimy dostarczyć 1224 USD/os. Na spotkaniu podana zostanie data wpłaty na konto reszty należności za bilety lotnicze. Proszę jak najwcześniej wypełnić ze szczególną starannością,  formularz osobisty, znajdujący się na stronie parafii.

W przeciągu 14 dni prosimy o wpłatę na podany na spotkaniu numer konta, kwoty 522 zł /osobę. Jest to bezzwrotny depozyt dla linii lotniczych. Równocześnie w tym samym okresie czasu, prosimy o dostarczenie do Księdza Jakuba 500 USD /os (ks. Jakub dostępny po 15 lutym).

Do dnia wystawienia biletów lotniczych, istnieje możliwość bezpłatnej zmiany nazwisk pasażerów. Po wystawieniu biletów koszt zmiany nazwiska to 200 zł.

Daty i godziny przelotu

Wylot: 05/07

Warszawa Zurich 09:40 11:45

Zurich Shanghaj Pudong 13:05 07:05 (06/07)

Powrót: 21/07

Pekin Zurich 06:45 11:15

Zurich Warszawa 12:00 13:55

Hotele w Chinach:

Shanghai: Holiday Inn Express Zhabei, Shanghai (3 star)
Qufu: Yingbinguan Hotel (3*)
Luoyang: Guohao Hotel (3*)
Xi’an: New Henderson Hotel (3*)
Xiahe: Wangfu Hotel (3*)
Beijing: Travelerinn Huaqiao Beijing (3*)

Link do strony internetowej Krzysztofa: www.transazja.pl

Informacje praktyczne i program do pobrania: informacje Chiny 2012,  Program Chiny 2012-17 dni