Autor: X Qba

Liturgiczne święta Matki Bożej idą zwykle równolegle ze świętami Pana Jezusa. Tak więc Kościół obchodzi: Boże Narodzenie (25 XII) i Narodzenie Najświętszej Maryi (8 IX), Ofiarowanie Chrystusa w świątyni (2 II) i Ofiarowanie Maryi w tejże świątyni (21 XI), Wielki Piątek i Matki Bożej Bolesnej (15 IX), Wniebowstąpienie Pana Jezusa i Wniebowzięcie Maryi (15 VIII), Serca Pana Jezusa i Serca Maryi (dzień później), Chrystusa Króla i Maryi Królowej (22 VIII).

O Sercu Maryi jako pierwszy pisze św. Łukasz (Łk 2, 19. 51). Pierwsze ślady kultu Serca Maryi napotykamy już w XII w. I tak o Sercu Maryi wspominają: św. Azelm (+ 1109), jego uczeń Eudmer (+ 1124), Hugo od św. Wiktora (+ 1140), św. Bernard (+ 1153), św. Herman Józef (+ 1233), św. Bonawentura (+ 1274), św. Albert Wielki (+ 1303), Tauler (+ 1361), bł. Jakub z Voragine (+ 1298), św. Mechtylda (+ 1299), św. Gertruda Wielka (+ 1303), św. Brygida Szwedzka (+ 1373) i inni.
Na wielką skalę kult Serca Maryi rozwinął św. Jan Eudes (1601-1680). Kult, który szerzył, nosił nazwę Najświętszego Serca Maryi lub Najsłodszego Serca Maryi. Jak wiemy, łączył go ze czcią Serca Pana Jezusa. Odtąd powszechne są obrazy Serca Jezusa i Serca Maryi. Najwięcej jednak do rozpowszechnienia czci Serca Maryi przyczynił się ks. Geretes, proboszcz kościoła M.B. Zwycięskiej w Paryżu. W roku 1836 założył on bractwo M.B. Zwycięskiej, mające za cel nawracanie grzeszników przez Serce Maryi. W roku 1892 bractwo liczyło 20 milionów członków.
W objawieniu „Cudownego Medalika Matki Bożej Niepokalanej”, jakie otrzymała w roku 1830 św. Katarzyna Laboure, są umieszczone dwa Serca: Jezusa i Maryi. Św. Antoni Maria Klaret (+ 1870) Niepokalane Serce Maryi ustanowił Patronką swojego zgromadzenia. Co więcej, Serce Niepokalane Maryi umieścił w herbie tegoż zakonu.

W wieku XIX rozpowszechniło się nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi dla podkreślenia Jej przywileju niepokalanego poczęcia i wszystkich skutków, jakie ten przywilej na Maryję sprowadził. To nabożeństwo w ostatnich dziesiątkach lat stało się powszechne. Początek temu nabożeństwu dało ogłoszenie dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Maryi przez papieża Piusa IX w roku 1854, jak też objawienia Matki Bożej w Lourdes (1858). Najbardziej jednak przyczyniły się głośne objawienia Matki Bożej w Fatimie w roku 1917.

Dnia 13 maja 1917 roku w samo południe kiedy troje dzieci: Łucja (lat 10), jej brat cioteczny Franciszek (lat 9) i Hiacynta (siostra Franciszka lat 7) w odległości 3 km od Fatimy pasły swoje owce, ujrzały nagle silny błysk ognia jakby potężnej błyskawicy, który powtórzył się dwa razy. Zaniepokojone dzieci zaczęły zabierać się do domu ze swymi owcami. Ujrzały nagle na dębie postać Matki Bożej i usłyszały Jej głos: „Nie bójcie się, przychodzę z nieba. Czy jesteście gotowe na wszelkie cierpienia i pokuty, aby sprawiedliwości Bożej zadośćuczynić za grzechy, jakie Jego Majestat obrażają? Jesteście gotowe nieść pociechę memu Niepokalanemu Sercu?” W imieniu trojga odpowiedziała najstarsza Łucja: „Tak jest, bardzo tego chcemy”, Matka Boża poleciła dzieciom, aby przychodziły na to samo miejsce co miesiąc 13 każdego miesiąca.
Dzieci wzięły sobie głęboko do serca polecenie z nieba i zadawały sobie w tym czasie najrozmaitsze pokuty i cierpienia na wynagrodzenie Panu Bogu za grzechy ludzkie. W czerwcu Łucja usłyszała od Maryi: „Moje Serce Niepokalane chciałoby Panu Bogu składać dusze odkupione, jako kwiaty przed Jego tronem”. W lipcu Maryja powiedziała: „Musisz ofiarować się za grzechy. Kiedy to będziesz czynić, powtarzaj: «O Jezu, czynię to z miłości dla Ciebie i za nawrócenie grzeszników w łączności z Niepokalanym Sercem Maryi»”. Matka Boża pokazała też dzieciom piekło, a w nim wiele dusz potępionych, aby wzbudzić w nich grozę i tym większe pragnienie ratowania grzeszników od ognia wiecznego. Zażądała także z tej okazji, aby w każdą pierwszą sobotę miesiąca była przyjmowana Komunia święta wynagradzająca. W końcu poleciła: „Gdy będziecie odmawiać różaniec, to na końcu dodajcie: – O Jezu, strzeż nas od grzechu i zachowaj nas od ognia piekielnego, wprowadź wszystkie dusze do nieba, a zwłaszcza te, które wyróżniały się szczególnym nabożeństwem do Niepokalanego Serca Maryi”.
10 grudnia 1925 roku Matka Boża pojawiła się siostrze Łucji, pokazała jej swoje Serce, otoczone cierniami i tak powiedziała: „Spójrz, córko moja, na to Serce otoczone cierniami, którymi ludzie niewdzięczni Mnie ranią. (…) Ty, przynajmniej staraj się Mnie pocieszać i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinę śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia tym wszystkim, którzy w pierwsze soboty pięciu następujących po sobie miesięcy wyspowiadają się, przyjmą Komunię świętą, odmówią różaniec, towarzyszyć Mi będą przez 15 minut w rozważaniu tajemnic różańca świętego w intencji wynagrodzenia”. Episkopat Polski wyprosił u Stolicy Apostolskiej przywilej odprawiania w każdą pierwszą sobotę miesiąca (za wyjątkiem sobót uprzywilejowanych liturgicznie) Mszy świętej o Niepokalanym Sercu Maryi. Warto z tego przywileju korzystać i nadać nabożeństwu odpowiednią oprawę. We wszystkie inne zwykłe soboty można odprawiać Mszę świętą wotywną o Najświętszej Maryi Pannie.

13 października 1942 roku w 15-lecie objawień fatimskich papież Pius XII drogą radiową ogłosił całemu światu, że poświęcił rodzaj ludzki Niepokalanemu Sercu Maryi. Polecił także, aby uczyniły to poszczególne kraje w swoim zakresie. Pierwsza uczyniła to Portugalia z udziałem prezydenta państwa. Polska była wówczas pod okupacją hitlerowską. Prymas Polski, kardynał August Hlond w obecności całego Episkopatu Polski i około miliona pielgrzymów uczynił to 8 września 1946 r. na Jasnej Górze przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Papież Pius XII wysłał z tej okazji osobny list gratulacyjny do Polski (23 grudnia 1946 r.). Jak widać, objawienia fatimskie zawężyły kult Serca Maryi do Jej Serca Niepokalanego. Nadto nadały mu charakter wybitnie ekspiacyjny, w czym bardzo upodobnił się do kultu Serca Pana Jezusa, propagowanego w objawieniach danych św. Małgorzacie Marii Alacoque.

Samo święto Serca Maryi zapoczątkował je św. Jan Eudes już w roku 1643. Wyznaczył je dla swoich rodzin zakonnych na dzień 8 lutego. On to ustanowił zakon pod wezwaniem Serc Jezusa i Maryi, odpowiednie pozdrowienie codzienne wśród współbraci tegoż zakonu i teksty liturgiczne: mszalne i brewiarzowe na dzień święta. Wiemy także, że św. Jan Eudes pierwszy napisał dziełko na temat kultu Serca Maryi. Ukończył je przed samą swoją śmiercią w roku 1680. Wydane zostało drukiem w roku 1681. Papież Pius VII (+ 1823) zatwierdził święto Najśw. Serca Maryi dla niektórych diecezji i zakonów jako święto lokalne. Papież Pius IX (+ 1878) zatwierdził teksty Mszy świętej dla tego święta i oficjum brewiarza. Na cały Kościół wprowadził święto Niepokalanego Serca Maryi papież Pius XII dnia 4 maja 1944 roku. Posoborowa reforma liturgiczna przesunęła je na sobotę po uroczystości Najświętszego Serca Jezusowego.

Uroczystość świętych Piotra i Pawła, obchodzona 29 czerwca, jest dniem szczególnej łączności z Następcą św. Piotra. Benedykt XVI w tym właśnie dniu obchodzi rocznicę święceń kapłańskich. Z okazji diamentowego jubileuszu kapłani zachęcani są do złożenia duchowego daru – 60 godzin adoracji eucharystycznej.

29 czerwca br. przypada 60. rocznica święceń kapłańskich papieża Benedykta XVI. W związku z tym jubileuszem Kongregacja ds. Duchowieństwa zaproponowała, by diecezje, jak i poszczególni kapłani całego Kościoła ofiarowali Ojcu Świętemu 60 godzin adoracji eucharystycznej. Szczególną intencją tej modlitwy ma być prośba o uświęcenie kapłanów i nowe powołania kapłańskie. Zwłaszcza, że w niedługo, bo 1 lipca, przypada uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, obchodzona jako Światowy Dzień Modlitwy o Uświęcenie Kapłanów. W tym dniu może kończyć się 60-godzinna adoracja, jeśli jest podzielona na części.

Za 60 lat kapłaństwa Ojca Świętego Benedykta XVI dziękowali polscy biskupi zgromadzeni w Licheniu i Włocławku na zebraniu plenarnym w dniach 24-26 czerwca. Przedstawiciele Episkopatu tradycyjnie wezmą też udział w Mszy św., jaką nuncjusz apostolski w Polsce abp Celestino Migliore będzie celebrował w bazylice św. Krzyża w Warszawie w uroczystość świętych Piotra i Pawła, 29 czerwca o godz. 16.30.

W uroczystość świętych Piotra i Pawła zbierana jest w kościołach składka, tzw. świętopietrze, czyli ofiara na potrzeby Stolicy Apostolskiej.

Papież Benedykt XVI święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1951 r. w katedrze we Fryzyndze z rąk kard. Michaela Faulhabera. W tym dniu został wyświęcony także brat papieża, ks. prałat Georg Ratzinger. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa będą świętować obaj w Watykanie.

Światowy Dzień Modlitw o Uświęcenie Kapłanów wprowadził Jan Paweł II. Obchodzony jest on od 1995 r. w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, przypadającą zawsze w piątek po oktawie Bożego Ciała.

Na zdjęciu: 29 czerwca 1951 Georg i Joseph Ratzinger przyjmują święcenia kapłańskie w katedrze w Freising.

Zapraszam do obejrzenie filmiku na dole oraz w Galerii zdjęć z procesji. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej odbędzie się w czwartek 23 czerwca. Msze św. o godz. 8.00 i 10.00, po której wyruszy procesja do czterech ołtarzy. Zapraszamy na tzw. „oktawę”: Msza św. z procesją codziennie o godz. 18.00. W niedzielę 26 czerwca o godz. 17.00 Msza św. z procesją na Zdrojach. Zakończenie oktawy w czwartek 30 czerwca na os. 40-lecia – początek o godz. 18.00. W piątek 1 lipca Msza św. z procesją – uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. W sobotę 2 lipca odpust parafialny ku czci Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Msza św. o godz. 11.30.
Uczcijmy Chrystusa obecnego pośród nas w Najświętszym Sakramencie. Dajmy świadectwo naszej wiary.

Benedykt XVI powiedział podczas mszy w przypadającą w niedzielę uroczystość Zesłania Ducha Świętego (Zielone Świątki) w Watykanie, że gdyby Kościół powstał tylko z woli człowieka, to już dawno by nie istniał. Podkreślił, że „Kościół jest jeden”.

„Od pierwszej chwili Duch Święty stworzył go jako Kościół wszystkich ludów; obejmuje on cały świat, przekracza wszelkie granice rasy, klasy, narodu; obala wszystkie bariery i jednoczy ludzi w wyznawaniu Boga Trójjedynego. Od początku Kościół jest jeden, katolicki i apostolski: to jest jego prawdziwa natura i jako taka musi być uznana” – oznajmił Benedykt XVI.

Kościół „jest święty nie dzięki zdolności swoich członków, ale dlatego, że sam Bóg poprzez swego Ducha stwarza go i uświęca zawsze” – dodał papież. Wraz z Benedyktem XVI mszę koncelebrowało 40 kardynałów i 50 biskupów.

Natomiast podczas spotkania z wiernymi na południowej modlitwie maryjnej w Watykanie papież powiedział: „Jutro w Dreźnie w Niemczech ogłoszony zostanie błogosławionym Alois Andritzki, kapłan i męczennik, zamordowany przez narodowych socjalistów w 1943 roku w wieku 28 lat. Wysławiamy Pana za tego heroicznego świadka wiary, dołączającego do zastępów tych, którzy oddali życie w imię Chrystusa w obozach koncentracyjnych”.

„Chciałbym zawierzyć ich wstawiennictwu, dziś, w dniu Pięćdziesiątnicy, sprawę pokoju na świecie. Oby Duch Święty budził śmiałe zamiary pokoju i wspierał zaangażowanie w ich realizację, ażeby dialog przeważył nad orężem, a poszanowanie godności człowieka wzięło górę nad stronniczymi interesami. Niechaj Duch, który jest więzią jedności, wyprostuje serca wykrzywione przez egoizm i pomoże rodzinie ludzkiej odkryć na nowo i strzec bacznie swej fundamentalnej jedności” – modlił się Benedykt XVI.

W słowie do Polaków mówił o przypadającej w niedzielę uroczystości Zesłania Ducha Świętego.

„W uroczystość Pięćdziesiątnicy Apostoł Paweł przypomina nam, że +nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: Panem jest Jezus+. Dziękujemy więc Bogu za dar Ducha Świętego, który uzdalnia nas do wiary w Zmartwychwstałego i pozwala uczestniczyć w owocach Jego zbawczego dzieła. Światło i moc Ducha Pocieszyciela niech stale wam towarzyszy” – powiedział papież po polsku.

Benedykt XVI pozdrowił również krwiodawców i zachęcił wiernych, by poszli za ich przykładem. „Pojutrze, 14 czerwca, przypada Światowy Dzień Krwiodawców, milionów osób, które przyczyniają się bez rozgłosu do pomocy braciom w trudnościach. Do wszystkich dawców kieruję serdeczne pozdrowienie i wzywam młodych, by poszli za ich przykładem” – powiedział.

Pięćdziesiątego dnia po swoim zmartwychwstaniu Pan Jezus zesłał Ducha Świętego na Maryję i Apostołów zgromadzonych w Wieczerniku, wypełniając tym samym swoją obietnicę: „Gdy przyjdzie Duch Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie” (J 15, 26). W dniu Pięćdziesiątnicy Kościół, ożywiony Duchem Świętym, rozpoczyna przepowiadanie radosnej nowiny o zbawieniu wszystkim narodom.
Zielone Świątki, bo tak brzmi popularna nazwa dzisiejszej uroczystości, to jedno z najstarszych świąt Kościoła, obchodzone już w czasach apostolskich. Dzień ten posiadał wtedy praktycznie tę samą rangę, co uroczystość Paschy. W pierwszych wiekach w wigilię tego święta udzielano chrztu katechumenom. W średniowieczu istniał zwyczaj rzucania z sufitu kościoła, w trakcie odprawiania Mszy świętej, róż i innych kwiatów symbolizujących dary Ducha Świętego. W bazylikach i katedrach w czasie uroczystości wypuszczano z klatek gołębie: symbol Ducha Świętego.

Kościół przypomina, że Pięćdziesiątnica jest wypełnieniem i zakończeniem Świąt Paschalnych. Duch Święty – Nowe Życie w Chrystusie – był celem całej działalności Chrystusa. Zgodnie z obietnicą, po wywyższeniu Chrystusa na drzewie krzyża, gdy dostęp do Ojca został otwarty, a dziecięctwo Boże stało się rzeczywistością, posłany zostaje Duch Ojca i Syna, by prowadził dalej dzieło Jezusa.

Dzisiaj za pobożne i publiczne odmówienie całego hymnu: „O Stworzycielu Duchu, przyjdź…” można dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami.

Zapraszamy dzieci i młodzież na letni wyjazd do Kotliny Kłodzkiej w dniach 25.07.-1.08.2011. Podczas wyjazdu planowana jest wycieczka do Pragi, dlatego obowiązkowe będzie posiadanie dowodu osobistego lub paszportu. Zapisy w zakrystii lub bezpośrednio u ks. Jakuba.